Prof. Wojciech Łączkowski Honorowym Obywatelem Poznania

Na zdjęciu medal "Zasłużony dla Miasta Poznania" w pudełku, trzymany w dłoniach - grafika rozmowy
Radni zdecydowali o przyznaniu tytułów "Zasłużony dla Miasta Poznania"
Prof. Wojciech Łączkowski Honorowym Obywatelem Poznania

Honorowym Obywatelem Poznania zostanie prof. Wojciech Łączkowski, wybitny prawnik. Radni zdecydowali też o przyznaniu tytułów Zasłużonego dla Miasta Poznania Annie Chraniuk, prof. Jarosławowi Kozłowskiemu, prof. Ewie Wycichowskiej oraz KKS Lech Poznań.

Podczas wtorkowej (7 czerwca) sesji radni zdecydowali, że Honorowym Obywatelem Miasta Poznania zostanie prof. Wojciech Łączkowski. To wybitny prawnik, autor wielu publikacji z zakresu prawa finansowego i finansów publicznych. Honorowe obywatelstwo - podobnie jak tytuły Zasłużonych dla Miasta Poznania - zostaną wręczone podczas uroczystej sesji, która odbędzie się 29 czerwca.

Prof. Wojciech Łączkowski urodził się w Poznaniu, w drugiej połowie lat 70. pełnił funkcję prodziekana, a następnie dziekana Wydziału Prawa i Administracji UAM. Wybuch stanu wojennego w grudniu 1981 r. spowodował, że Minister Edukacji Narodowej odwołał ówczesne władze uczelni. 

W momencie zmian ustrojowych, tj. w 1989 r., prof. Wojciech Łączkowski został przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego w Poznaniu. Od 1989 r. do 1997 r. pełnił funkcję sędziego Trybunału Konstytucyjnego, a w latach 1994-1997 był przewodniczącym Państwowej Komisji Wyborczej. Wchodził w skład Rady Polityki Pieniężnej I kadencji, był przewodniczącym Kościelnej Komisji Historycznej, a także członkiem Międzynarodowego Instytutu Finansów Publicznych, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. 

Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Należy do Stowarzyszenia Polskich Prawników Katolickich, jest kawalerem Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie oraz komandorem Rycerstwa Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy.

Zasłużeni dla Miasta Poznania

Anna Chraniuk urodziła się w Warszawie, a w 1977 r. ukończyła Konserwatorium Muzyczne im. Piotra Czajkowskiego w Kijowie. Była stypendystką Ministerstwa Kultury Polski, po powrocie do kraju pracowała m.in. jako instruktorka muzyki w Zarządzie Głównym Ukraińskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego. W 1991 r. przeprowadziła się do Poznania, a dwa lata później zaczęła pracę jako wykładowca w Zakładzie Filologii Ukraińskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, budując poznańską ukrainistykę od podstaw, tworząc program i materiały dydaktyczne. Z UAM związana była przez 20 lat, aż do przejścia na emeryturę. Zainicjowała i organizowała współpracę między swoją uczelnią i Lwowskim Uniwersytetem im. Iwana Franki, uczestniczyła w wielu konferencjach międzynarodowych, promując poznańską ukrainistykę. Razem ze studentami prezentowała dorobek twórczy poznańskich studentów.

Jest założycielką Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego Polska-Ukraina, a od 2014 r. prowadziła w Poznaniu akcję pod nazwą "Dzieci z Ukrainy", zapraszając i organizując tygodniowy pobyt dla matek z dziećmi, których ojcowie oddali życie w obronie swojej ojczyzny. Jest tłumaczem przysięgłym języka ukraińskiego na liście Ministra Sprawiedliwości. Za krzewienie  kultury i oświaty ukraińskiej w Polsce w 2009 r. została odznaczona przez prezydenta Ukrainy Orderem Księżnej Olgi III stopnia. Nadal działa społecznie na rzecz promocji stolicy Wielkopolski w myśl dewizy "Poznań wart poznania".

Prof. Jarosław Kozłowski to jeden z najwybitniejszych współczesnych artystów wizualnych. Przez długi czas związany  z nurtem konceptualnym sztuki, którego w Polsce był prekursorem. Studiował na Wydziale Malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie przez 50 lat prowadził działalność dydaktyczną w zakresie rysunku i malarstwa, a w latach 1981-87 piastował stanowisko rektora tej uczelni. Uczynił wówczas z Poznania mekkę najwybitniejszych światowych artystów i pedagogów. Jest stypendystą The British Council w Londynie  i Niemieckiej Centrali Wymiany Akademickiej (DAAD) w Berlinie. Ma tytuł profesora zwyczajnego Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, wykładał w Oslo oraz w Amsterdamie. 

Jest inspiratorem powstania Matt's Gallery w Londynie, do 1990 r. prowadził Galerię "Akumulatory 2" w Poznaniu, w której prezentował twórczość polskich i zagranicznych twórców awangardowych. W latach 90. był kuratorem programu galerii i kolekcji Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. Od 2019 r. prowadzi w Poznaniu Archiwum Idei, w którym przekazuje wiedzę o sztuce i jej wielopostaciowości, w oparciu o budowaną latami własną kolekcję. 

Prof. Ewa Wycichowska to urodzona w Poznaniu tancerka, choreografka, pedagog, profesor sztuk muzycznych. W latach 1988-2016 była dyrektorem naczelnym i artystycznym Polskiego Teatru Tańca - Baletu Poznańskiego (PTT). Ukończyła z wyróżnieniem Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu i pedagogikę tańca w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina. Studiowała także w L'Académie Internationale de la Danse w Paryżu. Była wieloletnią primabaleriną Teatru Wielkiego w Łodzi.

Jest jurorką polskich i międzynarodowych konkursów tańca, ekspertką ministerialną, prezesem Polskiego Stowarzyszenia Choreoterapii i członkinią m.in.: Międzynarodowej Rady Tańca - Conseil International de la Danse (CID-UNESCO), Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu oraz Rady Mentorów przy Prezydencie Miasta Poznania. To autorka ponad 70 spektakli zrealizowanych w Polsce, Europie i USA. Kierując Polskim Teatrem Tańca zademonstrowała rzadką umiejętność łączenia talentu artystycznego z działalnością akademicką i predyspozycjami menadżerskimi. Jest też pomysłodawczynią i dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu i Warsztatów Tańca Współczesnego Dancing Poznań. Została uhonorowana licznymi nagrodami, m.in. Medalem i Dyplomem uznania Ministerstwa Kultury i Sztuki; Medalem 200-lecia Baletu Polskiego; Wielką Pieczęcią Miasta Poznania, Nagrodą Artystyczną Miasta Poznania, Nagrodą Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Złotym Medalem Zasłużony Kulturze - Gloria Artis.

KKS Lech Poznań to poznański klub piłki nożnej. Powstał w 1920 r., gdy młodzież z Dębca  utworzyła drużynę piłki nożnej pod nazwą Lutnia Dębiec. Rejestracja klubu do Poznańskiego Związku Okręgowego Piłki Nożnej odbyła się w marcu 1922 r. Po wojnie klub reaktywowano pod nazwą KKS Poznań, a w 1957 r. pierwszy raz w nazwie klubu pojawiło się słowo "LECH".

W swojej historii piłkarze Lecha wywalczyli 8 tytułów Mistrza Polski, 5 razy triumfowali w rozgrywkach o Puchar Polski, 6 razy zdobywali Superpuchar Polski. Od 1978 r. Lech Poznań rozegrał ponad 100 meczy w prestiżowych europejskich pucharach: Pucharze Europy Mistrzów Klubowych, Pucharze Zdobywców Pucharów, Pucharze UEFA, eliminacjach Ligi Mistrzów i Lidze Europy. Mecze te były wspaniałą okazją do promowania Miasta Poznania zarówno w Europie, jak i na świecie. Lech Poznań od wielu lat słynie ze szkolenia młodych adeptów futbolu. Przez wiele lat był też najsilniejszym wielosekcyjnym klubem Wielkopolski, współdecydującym o obliczu sportu nie tylko w regionie, ale i w kraju. Klub prowadził sekcje m.in.: boksu, brydża, gimnastyki, hokeja na trawie, kajakarstwa, kolarstwa, koszykówki, kręglarstwa klasycznego, lekkiej atletyki, łucznictwa, piłki ręcznej, podnoszenia ciężarów, pływania, siatkówki, strzelectwa, szachów, szermierki, tenisa stołowego i zapasów. 

Przyznanie przez Radę Miasta Poznania tytułu "Zasłużony dla Miasta Poznania" KKS Lech Poznań w 100. rocznicę istnienia, stanowi wyraz uznania i podkreślenia zasług w dziedzinie krzewienia kultury fizycznej i sportu wśród mieszkańców Poznania oraz w promocji naszego Miasta, regionu i kraju.

AW