Coraz więcej ludzi przywiązuje większą wagę do odpowiedniej segregacji odpadów. Ich odpowiednie posortowanie pozwala na ponowne wykorzystanie większości z nich lub chroni środowisko przed szkodliwymi substancjami. Jednak nie wszyscy zdają sobie sprawę, że mogą popełniać błędy przy wrzucaniu odpadów do pojemnika. Najczęstszym z nich jest wyrzucanie śmieci zmieszanych do innych pojemników.
Odpady, które często trafiają do innych pojemników, a powinny do śmieci zmieszanych:
- zużyte chusteczki do nosa
- ręczniki kuchenne
- mokry i zatłuszczony papier
- zabawki plastikowe - poprzez różne rodzaje wykorzystanego plastiku nie mogą trafiać do żółtego kontenera
- mięso i kości
- ziemia doniczkowa
- blistry po lekach
- paragony
- szklanki, kieliszki, talerze, lustra
- żarówki, świetlówki
Nie wszyscy też wiedzą, że przed wyrzuceniem pojemników (kubeczków po jogurtach, śmietanie, słoików, butelek) - nie trzeba ich myć.
Częstym błędem jest także wrzucanie tetrapaków (np. kartonów po mleku czy soku) do papieru - powinny one trafić do żółtego pojemnika na plastik.
Żółty pojemnik - Metale i tworzywa sztuczne
W 1978 roku na sklepowej półce pojawiła się pierwsza plastikowa butelka typu PET. Od tamtej pory jej kariera rozwijała się błyskawicznie. Dziś rocznie produkuje się blisko pół biliona plastikowych butelek (500 000 000 000). To daje niemal 63 butelki rocznie na osobę.
Opakowania z tworzyw sztucznych mają wiele zalet - są lekkie, wytrzymałe i tanie w produkcji - ale także co najmniej jedną ogromną wadę: rozkładają się setki lat. Gdyby Katarzyna II Wielka kupowała owoce w foliówce, to jeszcze dziś można by było znaleźć tego ślady, bo foliowa torba rozpada się po ok. 300 latach. Gdyby zaś Mikołaj Kopernik rozsmakował się w gazowanej wodzie z butelek typu PET, to być może na zamku we Fromborku - poza czaszką astronoma - można by było znaleźć także i ich resztki (butelka może rozkładać się ok. 500 lat).
Większość opakowań wykonanych z plastiku można poddać ponownej obróbce. Butelki typu PET można przetwarzać nawet 8 razy, nie tracąc na jakości otrzymywanego materiału. Z 35 butelek o pojemności półtora litra można wyprodukować nawet bluzę z polaru lub śpiwór.
Należy pamiętać, że przed wyrzuceniem plastikowe butelki, puszki i kartony po sokach lub mleku należy zgnieść, opróżnić, ale nie myć.
Jakie odpady powinny trafić do żółtego pojemnika? Co jeszcze można wyprodukować z plastikowych butelek? O tym przeczytać można tutaj.
Niebieski pojemnik - papier
Aby wyprodukować jedną tonę papieru, trzeba ściąć średnio 17 drzew, a jedno produkuje w ciągu roku tlen, który wystarcza dla 10 osób. Natomiast każda tona odzyskanej makulatury pozwala zaoszczędzić dodatkowo 1 200 litrów wody w papierni.
Do niebieskiego pojemnika lub worka należy wrzucać TYLKO czysty, suchy i niezatłuszczony papier. Kartony czy tekturowe opakowanie warto wcześniej zgnieść. Często popełnianym błędem jest wrzucanie do niebieskiego pojemnika paragonów czy zużytych chusteczek i ręczników papierowych - powinny one trafić do odpadów zmieszanych. Więcej na temat segregacji papieru można przeczytać na stronie.
Zielony pojemnik - szkło
Nie wszystko co szklane można wrzucić do zielonego pojemnika - nie każde szkło podlega recyklingowi (chodzi o inną temperaturę topnienia). Podstawową zasadą, jeśli chodzi o szklane odpady, jest: do zielonego pojemnika tylko szkło opakowaniowe. To słoiki i butelki, a także pojemniki po kosmetykach i środkach higienicznych, od których można oddzielić elementy wykonane z plastiku lub metalu. Wyrzucać nie należy kapsli, nakrętek czy pokrywek (te powinny wylądować w żółtym pojemniku lub worku). Butelek czy słoików nie trzeba ich myć oraz pozbawiać etykiet i naklejek.
Szkło może być przetworzone w stu procentach. Co najważniejsze, cykl można powtarzać nieskończenie wiele razy, a uzyskany materiał będzie zawsze miał te same właściwości i będzie tak samo doskonały jak pierwsza wytopiona butelka czy słoik.
Dzięki recyklingowi szkła zmniejsza się emisję CO2. To dlatego, że do stopienia potłuczonego szkła recyklingowego potrzebna jest niższa temperatura, niż wykorzystywana do przetworzenia na szkło piasku kwarcowego, sody i wapna (poza tym oszczędzamy te surowce). Dodatkowo, na wyprodukowanie od zera jednej butelki zużywa się ok. 1100 W. To mniej więcej tyle, ile potrzeba do 5,5 godziny oglądania telewizji na LCD TV lub 22 godzin pracy na komputerze. Więcej o segregacji szkła można przeczytać na stronie.
Brązowy pojemnik - bioodpady
Statystycznie każdy mieszkaniec Poznania wytwarza rocznie około 500 kilogramów odpadów. W tej masie około 85 kilogramów to tzw. odpady bio, czyli organiczne odpady pochodzenia roślinnego. Tymczasem szacuje się, że nawet 2/5 wytwarzanych odpadów to właśnie takie, które powinny trafić do brązowego pojemnika. Czyli może ich być nawet 200 kilogramów na osobę.
Bioodpady to doskonały materiał na kompost i biogaz. W Poznaniu trafiają one do instalacji zagospodarowywania odpadów biodegradowalnych. W procesie ich przetwarzania powstaje energia elektryczna i cieplna, zapewniająca biokompostowni samowystarczalność energetyczną oraz kompost, czyli pełnowartościowy nawóz, który może być wykorzystany w ogrodach.
WAŻNE: Bioodpady należy wrzucać luzem lub w workach biodegradowalnych/ kompostowalnych. Nie wolno umieszczać bioodpadów w workach i opakowaniach z tworzyw sztucznych.
Posiadacze własnego kompostownika mogą zgłosić ten fakt w deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i uzyskać obniżkę opłaty. Więcej na temat odpadów bio można znaleźć na stronie.
Czarny pojemnik - odpady komunalne
To tutaj trafiają wszystkie odpady, których nie można odzyskać w procesie recyklingu, poza odpadami niebezpiecznymi oraz wielkogabarytowymi. Nie mogą do niego też trafić śmieci podlegające zbiórce selektywnej. Wrzucić można zużyte ręczniki papierowe i chusteczki higieniczne, zatłuszczony papier, zimny popiół, zużyte zabawki z łączonych materiałów, worki z odkurzacza z zawartością, odpadki z ryb, mięsa i kości pieluchy jednorazowe i art. higieniczne, ceramikę, lustra czy niedopałki papierosów. Więcej o tym rodzaju odpadów można znaleźć na stronie.
PD