Gwara poznańska to połączenie dialektu regionalnego oraz słów wziętych z języka niemieckiego, który był językiem urzędowym w okresie zaboru pruskiego. Do tego drugiego gwara nawiązuje nie tylko poprzez germanizmy, jak mantel (płaszcz), ale i składnię: tego nie idzie kupić (tego nie można kupić), żaden problem (ta sprawa nie stanowi problemu). Charakterystyczne są również przyrostki zdrabniające, np. wiaruchna (grupa ludzi).

Do najczęściej używanych słów gwarowych należą m.in.: bejmy (pieniądze), bimba (tramwaj), chichranie (śmiech), ćmik (papieros), garować (spać), gira (noga), glanc (połysk), gymyla (śmietnik), gzik (twaróg ze śmietaną), kejter (pies), klamoty (kamienie), knyf (fortel, sposób), laczek (pantofel), lasnąć (kupić coś sobie), na szage (na ukos).

Na stronie www.poznan.pl/mim/slownik/ poznaniacy i turyści mogą znaleźć słownik gwary wraz z wyjaśnieniami wyrazów oraz przykładami ich użycia. Hasła można wyszukiwać według pierwszych liter lub wpisując je w wyszukiwarkę. 

JZ